Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun PDF İndir

---

Kanunun 3. maddesi tüketiciyi “ticari olmayan amaçla işlem yapan kişi” olarak tanımlar. Apartman yöneticisi, ortak alan için yapılan aboneliklerde tüketici kabul edilir. Yöneticiler sözleşmeleri daima site adına imzalamalı ve faturaların yönetim kayıtlarına işlenmesini sağlamalıdır. Özellikle taahhüt süreleri ve gizli ücretlere dikkat edilmelidir. 

Kanunun 52. maddesi abonelik sözleşmelerinde cayma hakkını düzenler. Apartman yöneticisi, haksız şart içeren erken fesih bedellerine itiraz edebilir. Yöneticiler fesih talebini yazılı yapmalı, firma tarafından tek taraflı mağdur edilmemeye özen göstermelidir. Özellikle sözleşmede fesih koşullarının net yazılıp yazılmadığı kontrol edilmelidir. 

Kanunun 13. maddesi tüketici aleyhine tek taraflı değişiklikleri geçersiz sayar. Apartman yöneticisi, örneğin kömür veya temizlik malzemesi alımlarında sözleşmeye aykırı fiyat artışını kabul etmek zorunda değildir. Yöneticiler mutlaka yazılı sözleşme yapmalı ve fiyatların sabit ya da endeksli olduğuna dikkat etmelidir. 

Kanunun 56. maddesi, garanti süresini en az 2 yıl olarak belirler. Asansör motoru, jeneratör veya kamera sistemi bozulduğunda yöneticiler faturaları ve garanti belgelerini saklamalıdır. Özellikle garanti kapsamında ücretsiz onarım hakkı talep etmeyi unutmamalıdır. 

Aidatlar Kat Mülkiyeti Kanunu kapsamındadır; fakat aidatlarla alınan temizlik, güvenlik veya bakım hizmetleri tüketici işlemidir. Yöneticiler bu hizmetlerde tüketici haklarını kullanabilir. Özellikle malikler adına imzalanan sözleşmelerin şeffaf ve belgeli olmasına dikkat edilmelidir. 

Kanunun 5. maddesi, tüketici aleyhine haksız şartları geçersiz kabul eder. Örneğin temizlik firmasıyla yapılan sözleşmede yalnızca siteye ceza öngörülüyorsa bu haksızdır. Yöneticiler sözleşmeleri mutlaka incelemeli, özellikle tek taraflı ağır hükümlerden kaçınmalıdır. 

Kanunun 5. maddesi, tüketici lehine hükümleri geçerli kılar. Bina sigortası yaptıran apartman yöneticisi, kapsam dışı bırakılan maddeleri kontrol etmelidir. Yöneticiler poliçe süresini takip etmeli, hasar anında belgeleri eksiksiz sunmalıdır. Özellikle muafiyet oranlarına dikkat edilmelidir. 

Kanunun 8. maddesi, ayıplı mal hükümlerini düzenler. Apartman yöneticisi satıcıya başvurarak ücretsiz onarım, değişim veya iade talep edebilir. Yöneticiler mutlaka ayıbı yazılı olarak bildirmeli ve süresi içinde hareket etmelidir. Özellikle teslim tutanaklarının saklanması gerekir. 

Kanunun 68. maddesi, parasal sınırlar içinde her tüketicinin başvuru hakkı olduğunu belirtir. Apartman yöneticisi site adına başvuru yapabilir. Yöneticiler başvuru için fatura, garanti belgesi, sözleşme gibi evrakları hazırlamalıdır. Özellikle başvurunun e-Devlet üzerinden de yapılabileceğini bilmelidir. 

Kanunun 61. maddesi aldatıcı ticari uygulamaları yasaklar ve tüketiciye korunma imkânı verir. Apartman yöneticisi, sahte veya yetkisiz servislerden hizmet almışsa dolandırıcılıkla karşı karşıya kalabilir. Hemen sahte servisle ilgili ödeme belgeleri ve iletişim kayıtları toplanarak tüketici hakem heyeti veya savcılığa başvurulmalıdır. Ayrıca kat maliklerine bilgi verilmeli ve yalnızca yetkili servislerden hizmet alınması konusunda karar alınmalıdır. Özellikle ödeme yapmadan önce servis yetki belgesinin mutlaka kontrol edilmesine dikkat edilmelidir. 

Kanunun 62. maddesi yanıltıcı reklamları yasaklar ve tüketiciye iade veya değişim hakkı tanır. Apartman yöneticisi, reklamda vaat edilen özellikleri taşımayan bir ürünü satın alırsa, ürünün faturası ve reklam broşürleriyle birlikte satıcıya başvurarak ayıplı mal hükümlerine dayanabilir. Ücretsiz onarım, değiştirme ya da para iadesi talep edilmelidir. Özellikle reklam görsellerinin ve ürün açıklamalarının delil olarak saklanmasına dikkat edilmelidir. 

Kanunun 13. maddesi ayıplı hizmetleri kapsar ve tüketiciye sözleşmeye uygun hizmet talep etme hakkı verir. Apartman yöneticisi, site için servis hizmeti satın aldığında hizmet aksarsa tüketici sıfatıyla hak iddia edebilir. Servis firmasıyla yapılan sözleşmenin bir nüshası saklanmalı, eksik veya kusurlu hizmet tespit edildiğinde yazılı şikâyet yapılmalı ve gerekirse hakem heyetine başvurulmalıdır. Özellikle sürücü belgeleri, araç sigortaları ve güvenlik raporlarının eksiksiz olduğuna dikkat edilmelidir. 

Kanunun 48. maddesi, mesafeli satışlarda tüketiciye 14 gün içinde cayma hakkı tanır. Apartman yöneticisi site adına toplu ürün alımı yapmışsa bu hakkı kullanabilir. İade talebi yazılı veya e-posta yoluyla yapılmalı, kargo teslim tutanağı saklanmalı ve ürünler kullanılmamış halde iade edilmelidir. Özellikle cayma süresinin teslim tarihinden başladığını unutmamaya dikkat edilmelidir. 

Kanunun 4. maddesi, tüketiciye verilen güvence bedelinin (depozito) sözleşme sona erince iadesini zorunlu kılar. Abonelik iptalinde firma depozitoyu iade etmezse yazılı dilekçe ile başvuru yapılmalı, sonuç alınamazsa Tüketici Hakem Heyeti’ne taşınmalıdır. Özellikle dekontların ve abonelik iptal belgelerinin saklanmasına dikkat edilmelidir. 

Kanunun 3. maddesi tüketiciyi bireysel olarak tanımlasa da yönetici temsilci sıfatıyla işlem yapar. Tüm sözleşmeler “kat malikleri kurulu adına” imzalanmalı, şahsi sorumluluk doğurmaması için kişisel imza atmaktan kaçınılmalıdır. Özellikle sözleşmelerde imza bloklarının doğru doldurulmasına dikkat edilmelidir. 

Kanunun 83. maddesi, çelişki halinde tüketici lehine hükümleri öncelikli sayar. Çelişki ortaya çıktığında kat malikleri kurulu bilgilendirilmeli ve tüketici lehine hüküm uygulanmalıdır. Özellikle yönetim planının eski tarihlerde hazırlanmış olması halinde güncellenmesi için karar alınmasına dikkat edilmelidir. 

Kanunun 5. maddesi şüpheli durumlarda tüketici lehine yorum yapılmasını öngörür. Sözleşmede belirsiz veya yoruma açık hükümler olduğunda tüketici lehine yorum talep edilmeli, aksi durumda hakem heyetine başvurulmalıdır. Özellikle sözleşme maddelerinin net ve açık yazılmasına dikkat edilmelidir. 

Kanunun 68. maddesi başvuru hakkını tanır; temsil yetkisi Kat Mülkiyeti Kanunu’ndan gelir. Kat malikleri kurulundan alınan yetki belgesiyle hakem heyetine başvuru yapılmalıdır. Özellikle başvuru dosyasına yetki kararının eklenmesine dikkat edilmelidir. 

Kanunun 12. maddesi, ayıplı mallarda 2 yıl, taşınmazlarda 5 yıl zamanaşımı süresi getirir. Belgelerin tarihleri düzenli kaydedilmeli, süre dolmadan başvurular yapılmalıdır. Özellikle garanti belgelerinin ve faturaların kaybolmamasına dikkat edilmelidir. 

Kanunun 3. maddesi tüketici sıfatını maliklere verir, fakat başvurular yönetim firması aracılığıyla yapılabilir. Profesyonel yönetim firmasıyla yapılan sözleşmede “tüketici başvurularında temsil” yetkisinin olup olmadığı kontrol edilmeli, yoksa başvuru apartman yöneticisi tarafından yapılmalıdır. Özellikle yetki paylaşımının sözleşmeye yazılı şekilde konmasına dikkat edilmelidir.