Vergi Usul Kanunu'nu PDF İndir

---

Vergi Usul Kanunu’nun 229. maddesi faturayı satılan mal veya yapılan hizmet karşılığında düzenlenen ticari belge olarak tanımlar ve bu belgelerin düzenlenmesini zorunlu kılar. Apartman yönetimi, temizlik, güvenlik, teknik bakım veya onarım gibi hizmetler için alınan faturaları mutlaka kayda almak zorundadır. Yönetici bu durumda, faturaları ayrı bir dosyada düzenli tutmalı, gelir-gider tablosuna işleterek kat maliklerine şeffaf bir şekilde sunmalıdır. Bu zorunluluk yerine getirilmediğinde apartman yönetimi hem mali hem de hukuki sorumluluk altında kalır. İyi uygulama olarak yöneticiler faturaların üzerine hangi hizmet için alındığını kısa bir not düşmeli ve dönemsel raporlarda maliklere göstermelidir. Özellikle sahte belge riskine karşı dikkatli olunmalı ve yalnızca güvenilir firmalardan hizmet alınmalıdır. 

Vergi Usul Kanunu’nun 236. maddesi serbest meslek makbuzunu tanımlar. Aidatlar doğrudan bu kapsama girmese de, yönetimin şeffaflığı için ödemelerin belgelendirilmesi zorunludur. Elden alınan aidatlar için mutlaka makbuz kesilmeli, banka üzerinden yatırılan aidatlar ise dekontlarıyla kayda geçirilmelidir. Yönetici bu durumda makbuz defteri kullanmalı ve her bir ödeme için maliklere imzalı belge vermelidir. Makbuz düzenlenmemesi apartman yönetimini güven kaybı ve hukuki risklerle karşı karşıya bırakır. İyi uygulama olarak yöneticiler dijital muhasebe programları kullanarak aidat tahsilatını düzenli takip etmeli ve kat maliklerine aylık özet tablolar sunmalıdır. 

Vergi Usul Kanunu’nun 232. maddesi ticari işlemlerde fatura düzenlenmesini zorunlu kılar. Apartman yönetimi ticari işletme olmadığından KDV mükellefi değildir, ancak alınan hizmet veya mal için düzenlenen faturada KDV varsa, bu bedel apartman tarafından ödenmek zorundadır. Yönetici bu durumda hizmet veya ürün sağlayan firmadan KDV dahil fatura talep etmeli ve ödemeyi buna göre yapmalıdır. Faturada KDV’nin yer almaması veya yanlış hesaplanması durumunda, ileride apartman aleyhine vergi cezası çıkabilir. İyi uygulama olarak yöneticiler alışveriş yapmadan önce hizmet sağlayıcıdan “fatura düzenleyebiliyor musunuz?” diye sormalı ve yalnızca yetkili firmalarla çalışmalıdır. 

Vergi Usul Kanunu’nun 171. maddesi kimlerin defter tutmakla yükümlü olduğunu açıklar. Apartman yönetimi ticari işletme olmadığından defter tutma zorunluluğu yoktur. Ancak kat maliklerinin haklarının korunması için gelir-gider kayıtlarının düzenli tutulması iyi uygulama olarak kabul edilir. Yönetici bu durumda noter onaylı karar defteri veya gelir-gider defteri kullanarak düzenli kayıt yapmalıdır. Özellikle kayıtların hem anlaşılır hem de maliklerin incelemesine açık olmasına dikkat edilmelidir. 

Vergi Usul Kanunu’nun 94. maddesi ücret ödemelerinde stopaj yapılmasını zorunlu kılar. Kapıcı, güvenlik veya bahçıvan gibi çalışanlara ödenen maaşlarda stopaj kesintisi yapılmalıdır. Yönetici maaş ödemelerinde stopajı kesmeli ve bunu vergi dairesine beyan ederek ödemelidir. Bu işlem yapılmadığında apartman yönetimi ceza ile karşılaşabilir. İyi uygulama olarak yöneticiler muhasebeciyle düzenli çalışmalı ve beyanname tarihlerine dikkat etmelidir. 

Vergi Usul Kanunu’nun 238. maddesi ücret bordrosunu zorunlu kılar. Kapıcıya yapılan maaş ödemeleri mutlaka bordro ile belgelenmelidir. Bordroda brüt ücret, kesintiler (stopaj gibi) ve net ödeme açıkça gösterilmelidir. Yönetici bu durumda bordroyu hazırlamalı, kapıcıya imzalatmalı ve saklamalıdır. İyi uygulama olarak bordroların aylık dosyalanması ve gerektiğinde kat maliklerine rapor olarak sunulması tavsiye edilir. Özellikle ücretin banka yoluyla ödenmesine dikkat edilmelidir, bu hem şeffaflık hem de ispat kolaylığı sağlar. 

Vergi Usul Kanunu’nun 8. maddesi mükellefiyet ve vergi numarası düzenini açıklar. Apartman yönetimi ticari işletme sayılmadığından doğrudan mükellef değildir, ancak stopaj yükümlülüğü nedeniyle vergi numarası alması zorunludur. Yönetici bu durumda bağlı olunan vergi dairesine başvurmalı ve apartman adına vergi numarası çıkartmalıdır. İyi uygulama olarak yöneticiler tüm banka işlemlerinde ve resmi yazışmalarda bu vergi numarasını kullanmalıdır. Özellikle çalışanların sigorta ve vergi beyanlarının bu numara üzerinden yapılmasına dikkat edilmelidir. 

Vergi Usul Kanunu’nun 229 ve 232. maddeleri alınan hizmetler için fatura düzenlenmesini zorunlu kılar. Temizlik veya bakım firmalarından alınan hizmet mutlaka fatura ile belgelenmelidir. Yönetici bu durumda hizmet sözleşmesini yazılı yapmalı, faturayı almalı ve dosyalamalıdır. İyi uygulama olarak sözleşmelerde hizmetin kapsamı, süresi ve bedeli net belirtilmelidir. Özellikle faturanın firma kaşesiyle ve yetkili imzayla düzenlenmesine dikkat edilmelidir. 

Vergi Usul Kanunu’nun 229. maddesi faturayı ispat edici belge olarak zorunlu kılar. Apartman adına yapılan her demirbaş alımı mutlaka fatura ile belgelenmelidir. Yönetici bu durumda faturayı almalı, demirbaş defteri tutmalı ve alımı kayda geçirmelidir. İyi uygulama olarak faturada ürünün marka, model, seri numarası ve garanti süresinin yazılı olmasına dikkat edilmelidir. Özellikle ileride bakım ve garanti sorunlarında bu belgelerin kritik önemde olduğu unutulmamalıdır. 

Vergi Usul Kanunu’nun 227. maddesi her işlemin ispat edici belgeye bağlanmasını zorunlu kılar. Aidat ödemeyen malikler için açılan icra davaları veya noter ihtarları vergiye tabi değildir. Yönetici bu durumda önce yazılı ihtar göndermeli, ardından gerekiyorsa icra takibi başlatmalıdır. İyi uygulama olarak ihtarların noter aracılığıyla gönderilmesi önerilir. Özellikle sürecin belgeli yürütülmesine ve apartman defterine işlenmesine dikkat edilmelidir. 

Vergi Usul Kanunu’nun 229. maddesi banka dekontunu ispat edici belge olarak kabul eder. Banka üzerinden yapılan ödemeler ayrıca makbuz kesilmese de geçerli belgedir. Yönetici bu durumda tüm banka dekontlarını saklamalı ve gelir-gider tablolarına kaydetmelidir. İyi uygulama olarak dekontların dijital ortamda da arşivlenmesi faydalıdır. Özellikle ödeme açıklamasına “aidat” veya “temizlik hizmeti” gibi işlem bilgileri yazdırılmasına dikkat edilmelidir. 

Vergi Usul Kanunu’nun 238. maddesi ücret bordrosunu zorunlu kılar. Kıdem tazminatı da ücret ödemesi kapsamında bordro ile belgelenmelidir. Yönetici bu durumda tazminat miktarını hesaplatmalı, bordroda göstermeli ve ödemeyi belgelendirmelidir. İyi uygulama olarak ödemeler banka üzerinden yapılmalı ve dekont bordroya eklenmelidir. Özellikle kıdem süresi ve hesaplama yönteminin doğru olmasına dikkat edilmelidir. 

Vergi Usul Kanunu’nun 227. maddesi her türlü işlemin belgelendirilmesini zorunlu kılar. Apartman yönetimi adına yapılan bağışlar mutlaka makbuz ile belgelenmelidir. Yönetici bu durumda bağışı gelir kaydına işlemeli ve makbuz düzenlemelidir. İyi uygulama olarak bağışın kimden geldiği, amacı ve tarihi kayıt altına alınmalıdır. Özellikle nakit bağışların banka yoluyla yapılmasına dikkat edilmelidir. 

Vergi Usul Kanunu’nun 229. maddesi bu tür kamu hizmeti faturalarının ispat edici belge olduğunu belirtir. Apartman adına kesilen elektrik, su ve doğalgaz faturaları kayda alınması zorunludur. Yönetici bu durumda faturaları düzenli dosyalamalı ve ödemelerini gelir-gider defterine işlemelidir. İyi uygulama olarak sayaçların apartmana mı yoksa bireylere mi ait olduğunun düzenli kontrol edilmesi faydalıdır. Özellikle faturaların zamanında ödenmesine dikkat edilmelidir. 

Vergi Usul Kanunu’nun 341. maddesi vergi ziyaı cezasını düzenler. Apartman yönetimi, çalıştırdığı personele ait stopajı beyan etmez veya geç beyan ederse cezai sorumlulukla karşılaşır. Bu durum zorunludur ve ihmali doğrudan ceza ile sonuçlanır. Yönetici bu durumda muhasebeciyle çalışmalı ve beyanları zamanında yapmalıdır. İyi uygulama olarak yöneticiler beyan ve ödeme tarihlerini takvim üzerinde işaretlemeli ve kontrol listesi tutmalıdır. Özellikle gecikmelerde faiz ve ceza uygulanacağına dikkat edilmelidir. 

Vergi Usul Kanunu’nun 94. maddesi kira ödemelerinde stopaj yapılmasını zorunlu kılar. Apartmanın ortak alanları kiraya verildiğinde kira gelirinden stopaj kesilmesi gerekir. Yönetici bu durumda kiracının ödemelerini stopajlı olarak kabul etmeli ve bunu vergi dairesine beyan etmelidir. İyi uygulama olarak kira ödemelerinin banka üzerinden yapılması ve yazılı kira sözleşmesi düzenlenmesi tavsiye edilir. Özellikle sözleşmede stopajın açıkça yazılmasına dikkat edilmelidir. 

Vergi Usul Kanunu’nun 229. maddesi banka dekontlarını ispat edici belge olarak kabul eder. Bankadan alınan kredi sözleşmesi ve ödeme dekontları mutlaka kaydedilmelidir. Yönetici bu durumda kredi sözleşmesini saklamalı ve her taksit ödemesini gelir-gider kayıtlarına işlemelidir. İyi uygulama olarak kredi masraflarının da ayrıca belgelenmesi gerekir. Özellikle faiz oranlarının doğru hesaplanmasına dikkat edilmelidir. 

Vergi Usul Kanunu’nun 227. maddesi avansların da belgeye bağlanmasını zorunlu kılar. Çalışanlara verilen avans ödemeleri mutlaka avans fişi veya bordro ile kayda geçirilmelidir. Yönetici bu durumda avansın hangi döneme ait olduğunu yazmalı ve kapatıldığında belgeyi dosyalamalıdır. İyi uygulama olarak avansların kapatılması için süre belirtilmesi tavsiye edilir. Özellikle avansın daha sonra maaştan düşülmesine dikkat edilmelidir. 

 Vergi Usul Kanunu’nun 229 ve 232. maddeleri alınan hizmetlerin mutlaka fatura ile belgelenmesini zorunlu kılar. Apartman yönetimi, temizlik, güvenlik, peyzaj veya bakım gibi işleri kendi personeliyle yapmayıp ihale yoluyla bir firmaya verdiğinde, işi üstlenen firma apartmana mutlaka fatura kesmek zorundadır.

Yönetici bu durumda ihaleyi düzenli ve şeffaf şekilde yürütmelidir. Öncelikle yazılı bir ihale şartnamesi hazırlanmalı, katılan firmalardan teklifler toplanmalı, hangi kriterle seçildiği tutanak altına alınmalı ve kazanan firma ile sözleşme yapılmalıdır. Hizmetin tamamlanmasının ardından mutlaka fatura alınmalı ve apartman kayıtlarına işlenmelidir.

İyi uygulama olarak, yöneticiler ihaleye katılan firmaların vergi kaydı ve yetki belgelerini kontrol etmelidir. Ayrıca, tüm ihale sürecinin belgeli olması ileride hem kat maliklerine hesap verebilirlik sağlar hem de hukuki açıdan yönetimi güvence altına alır. Özellikle tutanakların eksiksiz hazırlanmasına ve alınan faturanın sözleşme koşullarıyla uyumlu olmasına dikkat edilmelidir.

 Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesi usulsüzlük cezalarını düzenler. Belge düzenine uymamak zorunludur, aksi halde apartman yönetimi para cezasıyla karşılaşır. Yönetici bu durumda tüm belgeleri düzenli hazırlatmalı ve saklamalıdır. İyi uygulama olarak belgelerin hem fiziki hem de dijital ortamda arşivlenmesi tavsiye edilir. Özellikle belgelerin kaybolması halinde hem cezai yaptırımlar hem de maliklerle güven sorunları doğabileceğine dikkat edilmelidir.